Ο Θυρεοειδής αδένας που ανατομικά βρίσκεται στο κατώτερο επίπεδο της πρόσθιας τραχηλικής χώρας κυρίως ρυθμίζει το μεταβολισμό αλλά και άλλες ανθρώπινες λειτουργίες. Η παθολογία του θυρεοειδούς αδένα τεκμηριώνεται στα πλαίσια της κακής λειτουργίας από την κλινική εικόνα και τη γενική κατάσταση των ασθενών και την εργαστηριακή μέτρηση των Τ3, Τ4 και της ορμόνης TSH. Η παρατήρηση των ασθενών όζων στην περιοχή του θυρεοειδούς αδένα είναι αντικείμενο διερεύνησης από τον ειδικό με κλινική εξέταη και εργαστηριακές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, σπινθηρογραφικός έλεγχος, υπολογιστικές τομογραφίες). Το 90% των όζων τεκμηριώνονται παθολογοανατομικά ως καλοήθεις και το 10% ως κακοήθειες.
Η θεραπεία των ευμεγέθων όζων και του καρκίνου του θυρεοειδή είναι χειρουργική, η οποία μπορεί να συνοδευθεί από μετεγχειρητική χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου. Στις περισότερες περιπτώσεις η πρόγνωση είναι εξαιρετική, πάντοτε στα πλαίσια χειρουργικής αντιμετώπισης από ειδικό χειρουργό για τη ριζική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα (ολική θυρεοειδεκτομή άμφω) και την ελαχιστοποίηση των επιπλοκών.
Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι αδένες μικρού μεγέθους που βρίσκονται σε ήδη χαρτογραφημένα σημεία του θυρεοειδούς αδένα και συνεισφέρουν στην ισορροπία των επιπέδων ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα συνεπεία της παραγωγής της ορμόνης παραθορμόνης. Η παθολογία των παραθυρεοειδών αναφέρεται κυρίως σε υπερτροφία των αδένων (υπερπαραθυρεοειδισμός) με αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα με αποτέλεσμα νεφρολιθίαση και οστεοπόρωση. Η θεραπεία είναι χειρουργική με αφαίρεση του αδένα που έχει υπερτραφεί. Η παρουσία κακοήθειας στους παραθυρεοειδείς αδένες αναφέρεται ως εξαιρετικά σπάνια και φυσικά αντιμετωπίζεται χειρουργικά μέσα στα πλαίσια ολικής άμφω θυρεοειδεκτομής.
